-
1 kommen
kommen ['kɔmən] <kam, gekommen>( erscheinen) przychodzić [ perf przyjść]nach oben \kommen wejść na góręnach unten \kommen zejść na dółnach draußen \kommen wyjść [na zewnątrz]ich komme ja schon! już idę!komm! chodź!( eintreffen, an\kommen) Person: przybywać [ perf przybyć]; Zug: nadjeżdżać [ perf najechać]; (nach Hause \kommen) dotrzećkomme ich hier zum Bahnhof? czy dojdę tędy na dworzec?(her\kommen, sich nähern) Person: podchodzić [ perf podejść]; Fahrzeug: podjeżdżać [ perf podjechać]; Gewitter: nadciągać [ perf nadciągnąć]; Frühling: nadchodzić [ perf nadejść]von rechts/links \kommen przychodzić [ perf przyjść] z prawej/lewej strony( zurückkehren)von der Arbeit/aus dem Kino \kommen wracać [ perf wrócić] z pracy/kina( gelangen)wie komme ich bitte zur Post? jak dojdę na pocztę?wie kommt man von hier bis zum Flughafen? jak dojechać stąd do lotniska?( teilnehmen)zur Party \kommen przyjść na przyjęciekommst du auch? też przyjdziesz?( stammen)von weit her \kommen pochodzić z dalekaaus ärmlichen Verhältnissen \kommen pochodzić z ubogiej rodzinyaus dem Griechischen \kommen Wort: wywodzić się z grekiich komme aus Polen jestem [o pochodzę] z Polskiheute kommt ein interessanter Film im Fernsehen dziś jest pokazywany w telewizji ciekawy filmbillig an Bücher \kommen tanio kupować książkian einen Handwerker \kommen znaleźć fachowcaauf die Idee wäre er nie ge\kommen on nigdy by nie wpadł na ten pomysłwie kommst du denn darauf? skąd ci to przyszło [o przychodzi] do głowy?das kommt mir sehr gelegen to mi bardzo odpowiada( herrühren)sein Husten kommt vom Rauchen palenie jest przyczyną jego kaszlu( Zeit finden)nicht zum Abwaschen \kommen nie mieć kiedy pozmywaćins Gefängnis \kommen pójść do więzieniain die Schule \kommen zostać przyjętym do szkoły( hingehören)das kommt in den Kühlschrank to [dzie] do lodówki ( pot)( verstärkend)komm, lass das! [o ach komm!] daj spokójder Wahrheit ( dat) nahe\kommen być bliskim prawdyda kann [o könnte] ja jeder \kommen und...! ( fam) każdy może przyjść i...!auf jdn nichts \kommen lassen ( fam) nie dać powiedzieć o kimś złego słowa[wieder] zu sich \kommen ( genesen) dojść do siebie; ( sich beruhigen) uspokoić sięes kam zu einer Auseinandersetzung doszło do wymiany zdańund so kam es, dass... i tak doszło do tego, że...wie kommt es, dass...? jak to możliwe, że...?mag es \kommen, wie es \kommen will niech się dzieje co chcees kam, wie es \kommen musste stało się, co się stać musiało -
2 podsunąć
perf,I. vt1) ( umieścić pod spodem)\podsunąć choremu prześcieradło dem Kranken ein Laken unterschieben4) \podsunąć komuś coś pod nos jdm etw unter die Nase halten ( fam)\podsunąć komuś pomysł/rozwiązanie jdm eine Idee eingeben/Lösung vorschlagen -
3 dosięgać
1) ( sięgając dotknąć)\dosięgać kogoś/czegoś jdn/etw erreichen2) ( zbliżyć się do)\dosięgać kogoś/czegoś sich +akk jdm/etw nähern, jdn/etw einholen3) ( spotkać) -
4 nadbiec
1) ( zbliżyć się) ludzie: herbeigerannt kommen, herbeieilen3) ( docierać) dźwięk: sich +akk vernehmen lassen -
5 nadciągać
1) ( przybyć) tłumy: herbeiströmen; wojska: heranziehen, heranrücken2) ( zbliżyć się) burza: heranziehen; chmury: heraufziehen -
6 podpuszczać
podpuszczać [pɔtpuʃʧ̑aʨ̑] < perf podpuścić>vt1) ( pozwalać zbliżyć się) herankommen lassen2) (pot: namawiać)\podpuszczać kogoś do zrobienia czegoś jdn anstiften [ lub dazu verleiten], etw zu tun -
7 auf
auf [aʊf]I. prep + dat1) ( zur Angabe der Lage) na\auf dem Tisch/dem Teller na stole/talerzu\auf dem Boden na podłodze\auf der Straße na ulicy\auf dem Meeresgrund na dnie morza\auf dem Land na wsi\auf einer Insel na wyspie\auf Mallorca/Korsika na Majorce/Korsyce2) (in, bei) w, na\auf der Schule/Bank w szkole/banku\auf der Post na poczcie\auf einem Sparkonto na rachunku oszczędnościowym3) ( während) podczas\auf dem Weg w drodze\auf der Feier na uroczystości4) ( für)\auf einen Tee bleiben zostać na herbacieII. prep + akk1) ( zur Angabe der Richtung) na\auf den Tisch/den Teller/den Boden na stół/talerz/podłogę\auf die Straße gehen wyjść na ulicę\aufs Land fahren jechać [ perf wy-] na wieś2) (zu) do, na\auf die Schule/Bank do szkoły/banku\auf die Post na pocztę\auf das Fest gehen iść [ perf pójść] na uroczystość3) ( bei Zeitangaben)\auf einen Dienstag fallen przypadać we wtoreketw \auf die nächste Woche verschieben przesunąć coś na przyszły [o następny] tydzieńin der Nacht \auf Dienstag w nocy z poniedziałku na wtorek4) ( bei Maß- und Mengenangaben) nasich \auf zehn Meter nähern zbliżyć się na dziesięć metrów\auf die Sekunde genau co do sekundy\auf den Pfennig genau co do grosza5) ( pro) nafünf Liter \auf hundert Kilometer verbrauchen zużywać pięć litrów na sto kilometrów\auf Wunsch des Chefs na życzenie szefa\auf den Rat des Arztes [hin] za radą lekarza7) ( mittels)\auf diese Art w ten sposób8) ( in Trinksprüchen)\auf dein Wohl! na twoje zdrowie!9) ( mit Superlativen)jdn \auf das herzlichste begrüßen pozdrowić kogoś jak najserdeczniejIII. adv1) ( los)\auf geht's! zaczynamy!, ruszamy!\auf nach Kalifornien! w drogę do Kalifornii!2) (fam: setz/setzt \auf)Helm \auf! hełmy na głowę!3) (fam: offen)\auf sein być otwartym4) (fam: aufgestanden)\auf sein być na nogach ( pot)5) ( nach oben)\auf und ab fahren Aufzug: jeździć w górę i w dół6) \auf und ab gehen chodzić tam i z powrotemmit etw geht es \auf und ab z czymś jest raz lepiej raz gorzej\auf und davon sein uciec, zniknąćIV. conj -
8 nachrücken
nach|rückenvi sein1) ( einen Posten übernehmen)auf jds Posten \nachrücken awansować na czyjeś stanowisko2) mil[jdm] \nachrücken zbliżyć się [do kogoś] -
9 zbliżać
zbliżać do siebie fig (einander) näher bringen;zbliżać się do siebie fig sich näher kommen;zbliżać się ku końcowi sich dem Ende neigen;zbliża się północ es ist gleich Mitternacht -
10 herankommen
heran|kommen1) ( sich nähern)[an jdn/etw] \herankommen zbliżać [ perf zbliżyć]; się [do kogoś/czegoś] ( zeitlich) Ferien zbliżać się2) ( heranreichen)3) ( sich beschaffen können)an das Geld \herankommen mieć dostęp do pieniędzyan die Informationen \herankommen dotrzeć do informacji4) ( in Kontakt kommen)an jdn \herankommen dostać się do kogoś5) ( gleichwertig sein)an jdn/etw \herankommen ( dat) dorównywać komuś/czemuśsie lässt nichts an sich \herankommen nie można jej wytrącić z równowagi -
11 dopuszczać
dopuszczać [dɔpuʃʧ̑aʨ̑] < perf dopuścić>I. vt1) ( pozwolić się zbliżyć)\dopuszczać kogoś do siebie jdn an sich +akk heranlassendopuścić kogoś do tajemnicy jdn in ein Geheimnis einweihendopuścić coś do świadomości sich +dat einer S. +gen bewusst werden2) ( zezwolić na coś) etw zulassen, etw gestattendopuścić kogoś do egzaminu/matury jdn zur Prüfung/zum Abitur zulassenII. vi1) ( przystać na)nie dopuszczę do tego das werde ich nicht zulassen2) ( przewidywać)\dopuszczać możliwość wypowiedzenia die Möglichkeit zu kündigen vorsehen [ lub zulassen]\dopuszczać się przestępstwa ein Verbrechen begehen [ lub verüben] -
12 zbliżać
I. vt1) ( skracać odległość) annähern, näher bringen2) ( poznawać lepiej) nahe bringen, vertraut machenII. vr1) ( być coraz bliżej) sich +akk nähernnie zbliżaj się komm nicht näher2) ( zaprzyjaźniać się) vertraut werden, sich +dat näher kommen -
13 heranwagen
heran|wagenvr1) ( heranzukommen wagen)sich an jdn \heranwagen ośmielić się zbliżyć do kogośsich an etw ( akk) \heranwagen podjąć się czegoś -
14 annähern
-
15 nahekommen
nahe|kommenRR2. → kommen I. -
16 nähern
-
17 rangehen
-
18 zukommen
zu|kommen1) ( näher kommen)auf jdn/etw \zukommen Person: zbliżać [ perf zbliżyć] się do kogoś/czegoś2) ( fig)alles auf sich ( akk) \zukommen lassen poczekać na rozwój wydarzeń3) ( bevorstehen)auf jdn \zukommen Aufgabe: oczekiwać kogoś4) ( gebühren)jdm \zukommen Rolle: przysługiwać komuś5) (geh: zuteil werden)jdm etw \zukommen lassen ( übermitteln) coś komuś przekazywać [ perf przekazać]; ( gewähren) coś komuś przyznawać [ perf przyznać]
См. также в других словарях:
zbliżyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zbliżać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbliżać się – zbliżyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać swoje położenie tak, aby być bliżej jakiegoś miejsca (osoby); podchodzić, podjeżdżać ku komuś bądź czemuś; przybliżać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Motocykl zbliżył się do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tocząc się, obracając się, przemieścić się w jakimś kierunku, zbliżyć się do jakiegoś miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kamień potoczył się po stoku. Kulka spadła ze stołu i potoczyła … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podczołgać się — dk I, podczołgać sięam się, podczołgać sięasz się, podczołgać sięają się, podczołgać sięaj się, podczołgać sięał się podczołgiwać się ndk VIIIb, podczołgać sięguję się, podczołgać sięgujesz się, podczołgać sięguj się, podczołgać sięiwał się… … Słownik języka polskiego
przyczołgać się — dk I, przyczołgać sięam się, przyczołgać sięasz się, przyczołgać sięają się, przyczołgać sięaj się, przyczołgać sięał się rzad. przyczołgiwać się ndk VIIIb, przyczołgać sięguję się, przyczołgać sięgujesz się, przyczołgać sięguj się, przyczołgać… … Słownik języka polskiego
przyturlać się — dk I, przyturlać sięam się, przyturlać sięasz się, przyturlać sięają się, przyturlać sięaj się, przyturlać sięał się pot. «tocząc się zbliżyć się; przytoczyć się» Jabłko przyturlało się pod moje nogi … Słownik języka polskiego
uwijać się — ndk I, uwijać sięam się, uwijać sięasz się, uwijać sięają się, uwijać sięaj się, uwijać sięał się «poruszać się żywo w różnych kierunkach, krzątać się raźno; pośpiesznie coś wykonywać» Uwijać się po kuchni, koło gospodarstwa. Uwijaj się, bo nie… … Słownik języka polskiego
zbliżać — ndk I, zbliżaćam, zbliżaćasz, zbliżaćają, zbliżaćaj, zbliżaćał, zbliżaćany zbliżyć dk VIb, zbliżaćżę, zbliżaćżysz, zbliż, zbliżaćżył, zbliżaćżony «zmniejszać odległość przysuwając coś do czegoś bliżej; przybliżać» Zbliżać twarz do lustra. Zbliżyć … Słownik języka polskiego
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
strzał — m IV, D. u, Ms. strzałale; lm M. y 1. «wyrzucenie pocisku z broni palnej (także strzały z łuku, kuszy itp.); wydostanie się, wylecenie pocisku z broni palnej; huk temu towarzyszący» Strzał armatni, artyleryjski, rewolwerowy. Celny, chybiony,… … Słownik języka polskiego
podlecieć — dk VIIa, podleciećcę, podleciećcisz, podleciećleć, podleciećciał, podleciećcieli podlatywać ndk VIIIa, podleciećtuję, podleciećtujesz, podleciećtuj, podleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w powietrze, do góry, na niewielką odległość; lecąc… … Słownik języka polskiego